دانه های قهوه در حالت خام به رنگ سبز دیده میشود و به خودی خود هیچ طعمی ندارد. ولی این رست قهوه است که باعث تغییرات شیمیایی میشود و به دانهها طعم میدهد. رست کردن قهوه به انواع مختلفی دارد:
روش رست لایت
روش رست مدیوم
روش رست مدیوم دارک
روش رست دارک
در رست قهوه، دانهها برشته میشود، رنگ آنها تیره میشود و طعم شکلاتی و کاراملی به خود میگیرند. در دماهای بالاتر، روی سطح دانه روغن ظاهر میشود. در دمای ۲۰۵ درجه سانتیگراد، دانهها برای اولین بار ترک میخورند و شروع به انبساط میکنند. در حدود ۲۲۵ درجه سانتیگراد، آنها برای بار دوم ترک میکنند. برای داشتن دانه قهوه با کیفیت بالا، هرگز نباید بالاتر از ۲۵۰ درجه سانتیگراد رست شوند. زیرا بیشتر از این دما، آنها شروع به نازک شدن و طعم سوختگی پیدا خواهند کرد.
در ادامه این مقاله به توضیح مختصری در مورد هر یک از روشهای رست قهوه میپردازیم:
در این روش دانه های سبز رنگ قهوه در کمترین زمان رست میشوند و بعد از وقوع اولین ترک، دمای داخلی آنها به ۱۸۵ درجه سانتیگراد تا ۲۰۵ درجه سانتیگراد میرسد. روی این دانهها روغن وجود ندارد، زیرا در دمای خیلی بالا رست نشدهاند.
هرچه یک دانه طولانیتر برشته شود، حرارت بیشتر کافئین و اسیدیته آن را خارج میکند. این بدان معناست که رست های لایت دارای بیشترین کافئین و اسیدیته هستند. دانه قهوه لایت میتواند مشخصات طعم متفاوتی داشته باشد، زیرا فرآیند رست شدن کوتاه، از ایجاد برخی تغییرات شیمیایی در داخل دانه جلوگیری میکند. طعمهای اصلی دانه در رست لایت بیشتر قابل تشخیص هستند، زیرا طعمهای حاصل از فرآیند برشته کردن اغلب برجسته نیستند.
رست مدیوم به دمای داخلی ۲۱۰ درجه سانتیگراد تا ۲۲۰ درجه سانتیگراد میرسد و این بعد از ترک اول رخ میدهد. آنها نسبت به رست لایت اسیدتیه کمتری دارند. عملیات رست مدیوم دانه قهوه مدتی بعد از اولین ترک تمام میشود.
این دانهها هنگام رست شدن به دمای داخلی ۲۲۵ درجه سانتیگراد تا ۲۳۰ درجه سانتیگراد میرسند. این در اینجا روی سطح دانهها روغن دیده میشود، زیرا دما به اندازه کافی بالا است. رست قهوه مدیوم دارک طعمی غنیتر دارد و اسیدیته آن کمتر از انواع دیگر است.
در این روش دمای رست کردن دانههای قهوه، بین ۲۴۰ درجه سانتیگراد تا ۲۵۰ درجه سانتیگراد است. روی دانههای قهوه میتوان به راحتی روغنها را مشاهده کرد. دارک رست طعم شیرینتری دارد، زیرا قندهای موجود در دانه های قهوه زمان کاراملی شدن را دارند. طولانیتر بودن فرآیند رست کردن به آن کمک میکند تا عطر و طعم غنیتر و کاملتری ایجاد کند که این موضوع اغلب منجر به داشتن روکش کرهای میشود. همچنین آنها کمترین اسیدیته و کافئین کمتری را در بین تمام انواع رست قهوه دارند.